Update

Een update.

Er is zo veel gebeurd de laatste tijd. Opa van de hondjes is helaas overleden op 11 oktober, een drukke tijd voor en na zijn sterven en nu leren omgaan met de werkelijkheid van iemand nooit meer te kunnen spreken of aanraken, onwerkelijk.

Jesse is op 26 oktober voor de tweede keer geopereerd, zijn gehemelte is bijna dicht, geweldig!! en hij is er zelf ook heel blij mee. Eten gaat weer goed en hij is goed te pas. Nu moet zijn knopje nog om, hij moet gaan beseffen dat praten nu makkelijker gaat als voorheen. Komt vast goed. Ik heb het idee, dat als Jesse begint te babbelen , dat hij dan ook niet meer ophoudt.

De Meilingdag was dit jaar weer erg leuk. Met mooi weer en gezellige mensen. Jesse en Robin vonden elkaar ook erg mooi, zeer ontroerend hoe de jongens naar elkaar keken.

de zomervakantie voorbij

Niet te geloven, de heerlijke 6 weken durende zomervakantie is alweer om. Anne is maandag weer begonnen, ze is nu oudste kleuter en ze vindt het geweldig. Dinsdag bleef ze voor het eerst over, en daar ging mijn kleine grote meid met haar broodtrommeltje. Jesse is weer naar de peuterspeel geweest en de gewone werkdagen zijn weer begonnen. Heerlijk hoor weer dat ritme erin.

Met Jesse gaat het erg goed, zijn lipje is prachtig geworden en de verwachting is dat hij begin oktober voor zijn zachte gehemelte moet.

Vakantie was zalig, lekker gekampeerd in Noord Scharwoude. Kinderen blij, mama blij.

't gaat vooruit

Gelukkig, het gaat beter met Jesse. Gisteravond heeft hij lekker kippensoep gegeten, zelf gelepeld. Super. Vandaag weer wat beter, vanmiddag een eitje gegeten, het gaat vooruit. Gelukkig!!!

Ziek

Arme kleine man, zaterdag werd Jesse in de loop van de dag koortsig en hangerig, maar we mochten naar huis. Zondag heeft hij als een lappenpop op de bank gehangen, wilde niet spelen of wat ook, maar hij at gelukkig wel een beetje kippenbouillon. Zondagavond hoge koorts, huisartsenpost gebeld om 20.30 uur, konden er om 21.40 uur terecht en om 22.50 waren we aan de beurt. Zo lang gewacht om een huisarts te treffen die onze kanjer helemaal niet nakeek, niet in zijn oortjes, niet in zijn keel, niet even de luier uit om naar zijn enorm rode billen te kijken, nee hoor. Hij vertelde ons doodleuk dat we naar het VU hadden moeten gaan. Ik dacht dat ik gek werd, heb hem gezegd dat ik het echt geen stijl vond dat we met een ziek jongetje van net 3 zo lang moesten wachten en dat hij niet eens bekeek wat het was. Post operatieve zorg was het vond hij. Gelukkig was Jesse ondertussen wat minder koortsig, dus wij naar huis. Hoe bedoel je met een kluitje het riet ingestuurd.

Maandagochtend gebeld met de VU, volgens de plastiche chirurg had Jesse geen klachten die met de operatie te maken hadden. Konden beter naar onze eigen huisarts en dat hebben we gedaan. Arm schaap, onze stoere knul heeft een dikke keelontsteking, een schimmelinfectie en een bacteriële infectie. Had die .......dokter dat van gisteravond niet kunnen ontdekken? Wat een .... Hier heb ik gewoon geen woorden voor.

Maar goed hij heeft nu antibiotica en een zalfje. Maar wat een toestand, eten gaat er niet in, wat we ook proberen en drinken gaat ook allemaal onder protest, ik hoop toch dat hij zich snel wat beter gaat voelen. Ik heb maar een potje babyeten gekocht, hopelijk gaat dat er wel in vanavond. O ja, de knijptubes met appelmoes en banaan of perzik kan ik onder dwang nog in zijn mond leegknijpen, krijgt ie toch nog wat binnen.

Zijn lipje daarentegen wordt steeds mooier en hij herkent nu ook zichzelf op de foto, heel pittig.

Meer nieuws volgt.

Weer thuis

Gelukkig, we zijn weer thuis. De operaties voor die van Jesse liepen vrijdag nogal uit, dus niet de hele ingreep is gedaan. Aleen zijn lipje is dichtgemaakt, maar het resultaat is prachtig.

Jesse is een beetje koortsig, maar hij slaapt lekker en eet ook best goed. Zijn snoet is nu nog wat dik maar dat wordt zo langzaam aan steeds beter. De rust is weer terug in huis. Heerlijk!!!!

Morgen is het zo ver

taart en veel plezier met vriendjes

Zo, de tijd vliegt om. Morgen worden we alweer opgenomen in het ziekenhuis. Eindelijk kan ik wel zeggen, we leven er al weer een tijdje naar toe dus het wordt de hoogste tijd dat er nu wat gaat gebeuren.
Vorige week hebben we gezellig Jesse's verjaardag gevierd, leuk zeg zo'n zomerverjaardag in de tuin, nooit gedaan, zelf jarig in januari, JW in december en Anne in oktober dus dit was nieuw. Jesse wist niet wat hem overkwam, maar hij heeft met volle teugen genoten. Wij trouwens ook, daarna is hij een paar dagen koortsig geweest, maar nu gaat alles goed. Anne vindt het best moeilijk dat ik een paar dagen met Jesse in het ziekenhuis ben, maar ik ga zaterdag even lekker met haar naar huis, even rommelen en met de hondjes wandelen en dan weer terug om met JW af te wisselen in het ziekenhuis.

operatiedatum

Het sprookjesbos was een hele belevenis! En onze kanjer is echt niet bang meer van dieren, hij liep onverschrokken op de geitjes af.

Ook de knuffels waar hij in China nog zo bang van was komen in trek, hij ligt er zelfs lekker op te slapen.

Zo, de operatiedatum is bekend. En waar ik eerst zogenaamd stoer kon vertellen dat het moet gebeuren en dat het beter is enz., enz., heb ik nu al een geweldige knoop in mijn buik. 26 juni wordt Jesse geopereerd, een dag na zijn 3e verjaardag. Komende dinsdag nog naar het VU voor een gesprek met de kinderarts. We laten het maar over ons heen komen. Gek hoor, we zijn zo aan zijn toetje gewend.

Verder gaat het heel goed met onze twee kanjers. Anne begint het steeds leuker te vinden dat ze een broertje heeft en Jesse vindt zijn grote zus fantastisch.

Hij is een pittig knulletje met een hele grote eigen wil, en wat is het moeilijk voor hem om niet te kunnen vertellen wat er in zijn koppie omgaat. ( voor ons ook trouwens). Hij kan woedend worden als de dingen niet naar wens gaan, best heftig om mee te maken, maar we leren er mee om te gaan en elke dag gaat het iets beter.

Slapen gaat ook steeds beter, hij valt steeds minder huilend in slaap en de doorgeslapen nachten worden regelmatiger. Het gaat gewoon goed.

We hebben trouwens een prachtige vouwcaravan gekocht, een heuse vouwsleurhut. Na het kampeeravontuur met paas waren we om. De kinderen hebben zo genoten en wij ook. Dus vanaf nu zijn we officieel kampeerders geworden.